-
1 πλήθω
πλήθω, nur praes. u. perf. πέπληϑα, in derselben Bdtg (die andern tempp. πλήσω, ἔπλησα u. s. w. gehören zu πίμπλημι), vollwerden, sich füllen, vollsein; Hom. nur im praes., πλήϑουσα σελήνη, der Vollmond, Il. 8, 484, von Flüssen, anschwellen, 5, 87. 11, 492; ὄμβρῳ χειμερίῳ πλήϑων, Hes. Sc. 478; gew. cum gen., πλήϑει νεκύων ῥέεϑρα, Il. 21, 218; πλήϑωσι τράπεζαι σίτου καὶ κρειῶν, Od. 9, 8; πλήϑοντος ὄχλου, Pind. P. 4, 85; πλήϑουσι νεκρῶν ἀκταί, Aesch. Pers. 264, wie ϑάλασσα δ' οὐκ ἔτ' ἦν ἰδεῖν ναυαγίων πλήϑουσα καὶ φόνου βροτῶν, 412; – ἐν ἀγορᾷ πληϑούσῃ, Plat. Gorg. 469 d, u. oft bei Xen. u. A.; ἀγορᾶς πληϑούσης, wie πληϑυούσης, bei Her. 4, 181; ἀμφὶ ἀγορὰν πλήϑουσαν, Xen. An. 1, 8, 1, zu der Tageszeit, wenn der Marktplatz voll Menschen ist, etwa von 10 Uhr Vormittags an, Suid. sagt περὶ ὥραν τετάρτην ἢ πέμπτην καὶ ἕκτην (10-12 Uhr) · τότε γὰρ μάλιστα πλήϑει ἡ ἀγορά; vgl. Phryn. 275; Dio Chrysost. or. 67 unterscheidet πρωΐ, – περὶ πλήϑουσαν ἀγοράν, – μεσημβρίαν, – δείλην; Phereer. bei B. A. 338 πρὶν ἀγορὰν πεπληϑέναι (vgl. auch πληϑώρη). – Sp. vrbdn es auch mit dem dat., vgl. Schäfer Long. 410; Bast epist. crit. p. 229. – Das perf., πνοιῆς πεπληϑότας ἀσκούς, Opp. Hal. 5, 117. – Transitiv wie πίμπλημι, πλήϑει κρητῆρα, Probl. ar. 43 (XIV, 7); Qu. Sm. 6, 345; Opp. C. 1, 126.
-
2 τυραννό-φρων
τυραννό-φρων, ὁ, ἡ, tyrannisch gesinnt, tyrannisches Sinnes, Dio Chrysost.
-
3 χηνο-πλούματον
χηνο-πλούματον, τό, Bett von Gänsefedern, Dio Chrysost.
-
4 ἐπι-βλέπω
ἐπι-βλέπω, darauf-, ansehen, besehen; εἰς ἡμᾶς Plat. Phaed. 63 a; λόγους Legg. VII, 811 d, wie τὰς τῶν ἄλλων ἀτυχίας Isocr. 1, 21; ἐπιβλέψατε ἐπὶ τὴν Θηβαίων πόλιν Din. 1, 72, wie ἐφ' ἑαυτόν Arist. Nic. 4, 2; τινί, Luc. astrol. 20; so τύχαις ἐπιβλέπειν, neidrsch darauf sehen, beneiden, Soph. O. R. 1526. – Bei Dio Chrysost. = ἐποφϑαλμιάω.
См. также в других словарях:
ORPHEUS — ut sensit Myrleanus Asclepiades, Apollinis et Calliopes, unius Musarum, fil. fuit. Virg. in Pollione: Non me carminibus vincet nec Thracius Orpheus, Nec Linus; huic mater quamvis, atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo.… … Hofmann J. Lexicon universale
BORYSTHENES — I. BORYSTHENES fluv. Scythiae, secundum Istrum omnium maximus ad 600. stadia navigabilis, in cuius ostio ingens vis salis suâ sponte nascitur, et ingentia cete spims carentia reperiuntur. Herodot. Plin. l. 4. c. 12. Strabo, Solin. c. 20. Pompon.… … Hofmann J. Lexicon universale
ATTICA — hodie Ducato di Sethines, regio Achaiae, sive Helladis in angulo Orientali et Australi, quae et Mopsopia et Cecropia dicta est, in qua Athenae, urbs olim totius Graeciae clarissima. Hinc Atticus adiect. Ovid. Trist. l. 5. El. 4. v. 29. O dulcior… … Hofmann J. Lexicon universale
DELICATI — Latinis dicebantur, qui Graecis τὰ παιδικὰ seu ἐρώμενοι, quos et delicias dixit Cic. pro Caelio. Ael. Spartian. in Hadr. Corrupisse eum Traiani libertos, curasse delicatos, eosdemque sqepe levisse per illa tempora opinio multa firmavit. Sed et… … Hofmann J. Lexicon universale
FRANCI — pop. Germ. quorum reg. Franconia, ampla, quae et Francia Orientalis, ad Gallicae Franciae discrimen, nominatur; qui in Galliam traicientes, illi nomen Franciae indidêrunt, fuêruntqueve propterea Galli deinceps Francesi dicti apud Italos, et alios … Hofmann J. Lexicon universale
HIPPOMENES XVII — HIPPOMENES XVII. Atheniensium Archon. a Medonte numerando: τῶ Δεκαετῶν V. Vide paulo supra. Is filiam Limonem in adulterio deprehensam equo feroci vorandam praebuit. Dio Chrysost. Orat. 32. Suid. Unde Proverb. magis impius Hippomene. Ovid. in… … Hofmann J. Lexicon universale
PELOPS — Tantali, Phrygiae Regis et Taygetes fil. cuius pater cum Deosin terris peregrinantes hospitiô ex cepisset, ut certô aliquô argumentô divinitatem eorum experiretur, filium suum illis epulandum apposuit; a cuius esu cum Dii ceteriabstinuissent,… … Hofmann J. Lexicon universale
THASUS — I. THASUS frater Cadmi Phoenicis, ab illo ad comparandum sibi in Europa imperium profecto, in Insula Thaso, cui is nomen dedit, relictus, ibi regnare Coepit. Photius, Biblioth. p. 446. Narrat. 37. II. THASUS vel potius Thassus, insul. Thraciae in … Hofmann J. Lexicon universale
ИОАННА БОГОСЛОВА ОТКРОВЕНИЕ — последняя книга НЗ и всей христианской Библии. В рукописной традиции встречается не менее 60 вариантов ее наименования (Hoskier. 1929. Vol. 2. P. 25 27). В самых ранних рукописях (Синайском ( ) и Александрийском (А) кодексах) содержится краткое… … Православная энциклопедия
ИОАНН ЗЛАТОУСТ. Часть II — Учение Считая правильную веру необходимым условием спасения, И. З. в то же время призывал веровать в простоте сердца, не обнаруживая излишнего любопытства и помня, что «природа рассудочных доводов подобна некоему лабиринту и сетям, нигде не имеет … Православная энциклопедия
ИОАНН КАССИАН РИМЛЯНИН — [лат. Ioannes Cassianus] (IV V вв.), прп. (пам. 29 февр.), аскетический писатель, богослов, один из основателей зап. монашества. Жизнь Прп. Иоанн Кассиан Римлянин. Икона. Кон. XX нач. XXI в. (мон рь Дервент, Румыния) Прп. Иоанн Кассиан Римлянин.… … Православная энциклопедия